Jakiś czas temu w magazynie podróżniczym zobaczyłam fotoreportaż o Parku Narodowym Jiuzhaigou. Krystalicznie czyste, turkusowe jeziora, złote liście jesiennych drzew i zapierający dech w piersiach górski krajobraz. Prawie jak chorwackie Jeziora Plitwickie, tylko lepsze. Pomyślałam wtedy, że to najpiękniejsze miejsce na ziemi i postanowiłam, że muszę je zobaczyć.

Rzeczywistość okazała się jednak brutalniejsza. Park Narodowy Jiuzhaigou znajdujący się w północnym Syczuanie, to jedna z największych pułapek turystycznych w Chinach. Na miejsce dotarliśmy z Langmsi w Gansu, trzema różnymi środkami transportu, znużeni i głodni. Słyszeliśmy, że cena biletu jest kosmiczna, więc postanowiliśmy sprawdzić to w pierwszej kolejności: 150zł za wstęp do parku narodowego na jeden dzień (sic!), a jeśli komuś się poszczęści, to 100zł z legitymacją studencką (a nie zapominajmy, że jesteśmy w Chinach). Na to jednak byliśmy po części przygotowani, więc zajęliśmy się innymi, niecierpiącymi zwłoki sprawami. Miasteczko, które wyrosło przy wejściu do parku to całkowicie sztuczny twór, zaopatrujący tylko i wyłącznie turystów. Banany, są tu cztery razy droższe, nie wspominając o takim luksusie jak porządny obiad. Z hostelami wcale nie jest lepiej : miejsce, które dumnie nosi plakietkę International Hostel życzy sobie 40zł za nocleg w pokoju z 15 innymi osobami. Szukanie tańszej opcji zajęło nam dobre kilkadziesiąt minut, wliczając w to kilkukilometrowy marsz w nagłym deszczu. Pod koniec było nam już wszystko jedno, byleby mieć dach nad głową i zdecydowaliśmy się na tani pokój za 30zł (sic!): w piwnicy, bez okna, rozmiarów 2×2 metry. Podejrzewam, że tej nocy tamtejszy dozorca nie miał gdzie spać.

Moje małe marzenie dość znacznie uszczerbiło nasz budżet. Przez dwa dni spaliśmy w piwnicy i żywiliśmy się zupkami chińskimi. Przepiękne jeziora dzieliliśmy z tysiącami chińskich turystów, którzy ciągle chcieli robić sobie z nami zdjęcia nowiutkimi tabletami.

Czy było więc warto?

Zdecydowanie!

Park Narodowy Jiuzhaigou to jedno z najpiękniejszych miejsc jakie widzieliśmy! Teren parku jest ogromny i oferuje bardzo dużo możliwości. Czasem nawet uda się uciec od tłumu turystów, którzy najczęściej podążają jedną utartą ścieżką. Warto spędzić tam więcej niż jeden dzień, choć dla nas było to niemożliwe ze względu na cenę biletu.

Czy podobnie jest z pobliskim Parkiem Narodowym Huanglong, który oferuje piękne, panoramiczne widoki na wapienne tarasy wypełnione wodą? Tak i nie. Tak, bo jest drogi (140zł), bo ciężko kupić coś do jedzenia w normalnej cenie, a wokół są tylko drogie hotele. Nie, bo w tym wypadku, to co oferuje park nie jest warte swojej ceny. Jest tylko jedna ścieżka, której przejście zajmuje około 3h i uciec od tłumów właściwie się nie da. Widoki, owszem są piękne, ale nie ma tam miejsca na ciszę i kontemplację. Jest za to ślepe podążanie za stadem.

Więcej zdjęć z Jiuzhaigou i Huanglong w galerii:

Jiuzhaigou i Huanglong 15-16.08.2012